Όταν μοιράζεσαι, είναι πάντα καλύτερα. Εμείς μοιραζόμαστε τα πιο ενδιαφέροντα νέα & πληροφορίες που κάθε μέρα ανακαλύπτουμε στο διαδίκτυο με εσάς! Για τον κόσμο, την κοινωνία, την πολιτική, τις τέχνες, την οικονομία, τη μουσική, το cinema- για ο,τιδήποτε μας αφορά. Αυτός είναι ο τρόπος μας να ζωγραφίσουμε τον κόσμο, το δικό μας κόσμο, μοιραζόμενοι τις εμπειρίες μας, νέα, άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο, πράγματα που μας αρέσουν! So, let's draw our own world ...!
If you share, it's always better. We share the most interesting news & information with you! About the world, society, politics, arts, music, economics, everything that concerns us. This is our way to draw the world, by sharing our experiences, news, articles, photos, videos, things we like! So, let's draw our own world...!

Wednesday, 23 February 2011

επανάσταση@twitter.com!


Από το protagon.gr, της Νίνας-Μαρίας Πασχαλίδου. 


Γεννιέται μια επανάσταση στο ίντερνετ; Επί δεκαετίες η Αίγυπτος αντιπροσώπευε το κέντρο των ΜΜΕ για την Μέση Ανατολή, με στρατιώτες να φυλάνε τις εγκαταστάσεις του κεντρικού Τηλεοπτικού Αιγυπτιακού σταθμού στο κέντρο του Καϊρου για να προλάβουν μια λαοθάλασσα από επαναστάτες οι οποίοι θα καταλάμβαναν τον έλεγχο της αναμετάδοσης και της πληροφορίας.  Οπλισμένοι περίμεναν και αυτή τη φορά. Πώς όμως κατεβάζεις το Google; Το facebook, ή το twitter; Η τεχνολογία αυτή τη φορά τους νίκησε. H δύναμη της τεχνολογίας, του twitter, των κινητών τηλεφώνων, σηματοδότησε μια Επανάσταση που βαπτίστηκε η επανάσταση του twitter ή του Facebook. Μια φρασεολογία η οποία ξεκίνησε με την «επανάσταση του twitter» στο Ιράν, χαρακτηρισμός ο οποίος αργότερα αμφισβητήθηκε.

Ξεκινάει μια επανάσταση στην πλατεία Ταχρίρ ή στο facebook; Τι προηγείται, η οργή του λαού, ή το μύνημα το οποίο προτρέπει τον λαό να βγει στην πλατεία; Ποιος είναι ο ρόλος των social media στις χώρες της Μέσης Ανατολής; Είναι ο Ουαέλ Γκονίμ, ο πρωταγωνιστής της επανάστασης της πλατείας Ταχρίρ, ήρωας; Ισχύει ότι έδωσε ζωή στην επανάσταση μέσω facebook; Όλα ξεκίνησαν όταν ο Γκονίμ ανέβασε ένα βίντεο στο facebook, το οποίο δημοσιοποιήθηκε μέσα σε λίγες ώρες σε 60.000 τοίχους. Ο Γκονίμ, ιδρυτής της σελίδας, «Είμαστε όλοι ο Καλέντ Σαίντ», συλλήφθηκε και ξυλοκοπήθηκε άγρια από τις Αιγυπτιακές αρχές. Μόλις ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες ο Γκονίμ συλλήφθηκε για 12 μέρες. Μετά την αποφυλάκιση του στέφθηκε ήρωας.

Ο Γκονίμ είναι υπάλληλος της Google. Σε μια ομιλία του τον περασμένο Δεκέμβριο είπε ότι  το 2015 περισσότεροι από 100 εκατομμύρια Άραβες θα είναι χρήστες του ίντερνετ. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι το Facebook και τo Twitter έχουν «οπλίσει» τα χέρια των ανθρώπων με τα πιο δημοκρατικά εργαλεία που είχαν ποτέ. Κατά τη διάρκεια των διαμαρτυριών στην Τυνησία και στην Αίγυπτο τα social media μετέφεραν το μήνυμα της επανάστασης με καταπληκτικές ταχύτητες. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν την αιτία της επανάστασης. Η επανάσταση στη Μέση Ανατολή προήλθε από έτη καταπίεσης και οικονομικής εκμετάλλευσης. Είναι η καταπίεση των ανθρώπινων δικαιωμάτων αυτή που ώθησε τους ανθρώπους στα άκρα, και όχι η Google, όπως διάβαζα σε ένα άρθρο το οποίο εκθείαζε την Google ως αρωγό της επανάστασης. Βάζοντας τον τίτλο «Επανάσταση του Facebook», σε αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Λιβύη υποβιβάζει τον σκοπό αυτού του ειρηνικού ξεσπάσματος.

Είναι επίσης σημαντικό να τονίσει κανείς ότι όταν η κυβέρνηση της Αιγύπτου διέκοψε όλες τις επικοινωνίες στις 25 Ιανουαρίου, οι διαμαρτυρόμενοι βρήκαν τον τρόπο να βγουν στην πλατεία του Ταχρίρ ακόμη και χωρίς πρόσβαση στο ίντερνετ.
Ναι το μήνυμα διαδόθηκε μέσω των social media, αλλά σημασία έχει να μην ξεχνάμε από που πηγάζει το ίδιο το μήνυμα. Το facebook, είναι το μέσο. Ένα μέσο που πρωτοδημιουργήθηκε για ραντεβουδάκια στα πανεπιστήμια. Ο κόσμος είναι εκείνος που δίνει δύναμη στο facebook, που το χρησιμοποίησε ως όπλο διαμαρτυρίας, ως όχημα για να δηλώσει την επανάσταση του, για να κινητοποιήσει τους συνανθρώπους του. Χωρίς την ανθρώπινη δυναμική το ίδιο το μέσο είναι άχρηστο.

Tuesday, 22 February 2011

Το 'Inception', πραγματικότητα!

Από το e-net, του Νίκου Σερβέτα.
Τρέχεις σ' ένα σκοτεινό δρομάκι για να ξεφύγεις από τον άνδρα που σε κυνηγά με το μαχαίρι...
Το βάζεις στα πόδια όσο πιο γρήγορα μπορείς, όμως εκείνος καλύπτει την απόσταση ανάμεσά σας. Η κόψη του μαχαιριού αστράφτει απειλητικά μέσα στη νύχτα. Θέλεις απεγνωσμένα να ξεφύγεις, αλλά τα πόδια σου δεν σε υπακούουν. Σε μερικά δευτερόλεπτα θα σε έχει φτάσει και θα σε σκοτώσει. Δεν μπορείς να αντιδράσεις. Ή μήπως μπορείς;
Αν παίζεις συχνά ηλεκτρονικά παιχνίδια, έχεις μάθει να ανταποκρίνεσαι σε δύσκολες προκλήσεις. Εχεις εξοικειωθεί στον έλεγχο -σε εικονική πραγματικότητα- των κινήσεων των ανθρωποειδών. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο έχεις τη δυνατότητα να ελέγξεις και το ονειρικό σου περιβάλλον. Η καναδή ψυχολόγος Τζέιν Γκάκενμπαχ μελέτησε διεξοδικά τις δυνατότητες χειραγώγησης των ονείρων που έχουν οι λάτρεις των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Τα αποτελέσματα των ερευνών της επιβεβαιώνουν ότι όσοι παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορούν με μεγαλύτερη ευκολία να ξεφύγουν από αυτόν που τους καταδιώκει ή να αμυνθούν εκτοξεύοντας εναντίον του ρουκέτες. «Στον κλασικό παράδειγμα εφιάλτη καταδίωξης, ο παίκτης ηλεκτρονικών παιχνιδιών, όταν αντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο, δεν επιλέγει τη φυγή. Αντίθετα, σταματά και επιτίθεται στον εχθρό. Κι αυτό, καθώς η κατάσταση του κινδύνου τού είναι πολύ γνώριμη λόγω της εξοικείωσης που έχει επέλθει μέσω των ηλεκτρονικών παιχνιδιών», επισημαίνει η Τζέιν Γκάκενμπαχ.
Η ψυχολόγος εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Grant MacEwan, του Καναδά. Εδώ και αρκετά χρόνια μελετά την επίδραση που ασκούν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια στα συνειδητά όνειρα. Συνειδητά όνειρα αποκαλούνται τα όνειρα κατά τη διάρκεια των οποίων το άτομο που ονειρεύεται έχει συνείδηση του γεγονότος. Ετσι, ενώ το όνειρό του βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, μπορεί να παρέμβει προκειμένου να ελέγξει το ονειρικό περιβάλλον.
Παλαιότερες έρευνες καταδεικνύουν ότι υπάρχουν πολλές ομοιότητες ανάμεσα στους παίκτες ηλεκτρονικών παιχνιδιών και των ατόμων που ονειρεύονται συνειδητά. Και οι δύο κατηγορίες διαθέτουν μεγαλύτερη ικανότητα συγκέντρωσης και καλύτερο προσανατολισμό στο χώρο, ενώ δεν παθαίνουν εύκολα ναυτία. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Neuroscience», οι παίκτες ηλεκτρονικών παιχνιδιών έχουν αυξημένη -σε σύγκριση με άλλα άτομα- κατά 58% την ικανότητα αντίληψης των αντιθέσεων. Τα κοινά χαρακτηριστικά των δύο κατηγοριών (παικτών ηλεκτρονικών παιχνιδιών και ατόμων με συνειδητά όνειρα) παρακίνησαν την καναδή ψυχολόγο να πάρει το 2006 συνεντεύξεις από 27 παίκτες που της περιέγραψαν 56 όνειρά τους. Μετά την ανάλυση του περιεχομένου των ονείρων, η ειδικός κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι παίκτες των ηλεκτρονικών παιχνιδιών έχουν αισθητά μεγαλύτερη δυνατότητα να κάνουν συνειδητά όνειρα.
Το 2009, οι έρευνες της Τζέιν Γκάκενμπαχ επικεντρώθηκαν στους εφιάλτες: 453 άτομα ρωτήθηκαν για τη σχέση τους με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ενώ κλήθηκαν να περιγράψουν τα όνειρά τους. Οπως διαπιστώθηκε, οι παίκτες ηλεκτρονικών παιχνιδιών ονειρεύονταν ότι ήταν θύματα καταδίωξης με την ίδια συχνότητα όσο και οι άλλοι. Η διαφορά είναι ότι δεν εξελάμβαναν στον ίδιο βαθμό με τους άλλους ως επικίνδυνη αυτή την κατάσταση. Μάλιστα, ορισμένοι τη χαρακτήρισαν μάλλον διασκεδαστική περιπέτεια.
Κατά την άποψη της καναδής ψυχολόγου, αυτό πρέπει να αποδοθεί στη συνειδητότητα του ονείρου. Ετσι, όταν κάποιος αισθάνεται ότι μπορεί να ελέγξει τον εφιάλτη, θεωρεί ότι δεν διατρέχει μεγάλο κίνδυνο. 

Saturday, 19 February 2011

Σ. Εξυπερί, ο χαμένος πρίγκηπας



Η ιστορία του συγγραφέα του Μικρού Πρίγκηπα ... 


http://www.klik.gr/magazine/01/%CE%BF-%CF%87%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%AF%CE%B3%CE%BA%CE%B7%CF%80%CE%B1%CF%82

Η ηθική του Καντ


Σαν σήμερα, το 1804, πέθανε ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος Immanuel Kant. Είναι ο φιλόσοφος του Διαφωτισμού που συνέδεσε πρώτος τον ορθολογισμό και τον εμπειρισμό τον 18ο αιώνα. Ξεκινώντας από την κριτική και την αμφισβήτηση της μεταφυσικής φιλοσοφίας έστρεψε το βλέμμα πέρα από την οντολογία, στην επιστημολογία. Το κέντρο για τον Καντ 
ήταν η γνώση.
Γεννήθηκε στην Καινιξβέργη της Ανατολικής Πρωσίας το 1724. Ο Καντ σπούδασε μαθηματικά, θεολογία και φιλοσοφία από το 1740 μέχρι το 1746. Μπορούμε να διακρίνουμε γενικά δύο φάσεις στο έργο του, μέχρι τις αρχές του 1770 την προ-κριτική και από εκεί και πέρα την κριτική. Τα σημαντικότερα έργα του, ωστόσο, γράφτηκαν στην τελευταία περίοδο.
Η καντιανή κριτική φιλοσοφία θεμελιώνεται στη διάκριση της αισθητής και της νοητής γνώσης. Έτσι η γνώση μπορεί να συλληφθεί και σε παραστάσεις του εμπειρικού κόσμου. Το ζητούμενο είναι η αυτοκριτική της γνωστικής ικανότητας που συνοψίζεται στο ερώτημα "τι μπορώ να γνωρίζω;". Ο Καντ, λοιπόν απαντά με μια ιεράρχηση. Μπορούμε να γνωρίζουμε αρχικά με τις αισθήσεις, στη συνέχεια με τη διάνοια και τελικά με το νου.
Επίσης ζητούμενο είναι μια γνώση αποδεδειγμένη που να ισχύει γενικά. Για τον Καντ αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνον αν αυτή συνδέεται με a priori καθαρά στοιχεία της αισθητής και νοητικής γνώσης (που ισχύουν υπερβατολογικά, πέρα από την εμπειρία και δεν χρειάζονται καμία απόδειξη). Έτσι η αισθητή και νοητική γνώση δεν αντιμάχονται μεταξύ τους στην καντιανή φιλοσοφία, αντιθέτως η "συνεργασία" τους είναι αναγκαία.
Τα κυριότερα έργα του Immanuel Kant στην κριτική φιλοσοφία είναι: «Η κριτική του καθαρού λόγου» (1781), «Η κριτική του πρακτικού λόγου» (1788) και «Η κριτική της κρίσης» (1790).
Η επιρροή του Καντ στους νεότερους φιλοσόφους αφορά σε μεγάλο βαθμό και στην ηθική του φιλοσοφία. Το βασικότερο έργο του, όπου αναπτύσσεται η φιλοσοφία του περί ηθικής είναι «Η μεταφυσική των ηθών» (1797). Αν θέλουμε να συνοψίσουμε την καντιανή ηθική πρέπει να αναφερθούμε στην "κατηγορική προσταγή" η οποία ορίζεται ως η ενιαία υποχρέωση που πηγάζει από το αίσθημα και την έννοια του καθήκοντος. Η Κατηγορική Προσταγή είναι ουσιαστικά η απαίτηση του γενικού ηθικού νόμου.
Ποια συμπεριφορά είναι ηθική κατά τον Καντ; Αυτή που αν γινόταν ηθικός νόμος για όλη την ανθρωπότητα θα είχε θετικά αποτελέσματα. Υπάρχει όμως και ένα "αλλά" εδώ. Δεν αρκεί αυτό για να είμαστε ηθικοί, πρέπει δηλαδή η ενάρετη πράξη να είναι αυτοσκοπός και να μην αφορμάται από κάποια επιθυμία ή διαφορετική πρόθεση. Σύμφωνα με τον Καντ, "η Ηθική δεν είναι το δόγμα που καθορίζει πώς να γίνουμε ευτυχισμένοι, αλλά πώς να είμαστε άξιοι για να γίνουμε ευτυχισμένοι". Η ηθική ουσιαστικά μπαίνει στη σφαίρα του καθολικού νόμου και η συναισθηματική της διάσταση μένει έτσι σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο.
Παρόλο που έζησε την περίοδο του Διαφωτισμού, ο Καντ θεωρείται από πολλούς νεότερους φιλοσόφους ως ο διανοητής που ενσαρκώνει τη μετάβαση στη νεωτερικότητα. Και αυτό γιατί έκανε την λεγόμενη "κοπερνίκεια στροφή" σε φιλοσοφικό επίπεδο.
O Immanuel Kant έφυγε από τη ζωή αφήνοντας ημιτελή μια τέταρτη Κριτική. Σύμφωνα με ορισμένους, πίστευε ότι το σύστημά του ήταν ανολοκλήρωτο και είχε κενά.